16. Alleen op pad in Nikko

Na een goede nachtrust in Kamakura moest ik me klaarmaken voor mijn reis richting Nikko. Voor het eerst in een lange tijd ga ik alleen op pad. Jamie blijft nog maar een paar dagen in Japan en gaat zijn laatste dagen in Tokyo doorbrengen. Bij Yokohama namen we afscheid en ging ik door richting Nikko. De reis duurde ongeveer drie uur, maar er stond een verrassing voor mij te wachten. Ik wist namelijk niet dat mijn gasthuis 40 minuten lopen van het station was en dat op een berg was. 

Na een goede driekwartier lopen kwam ik eindelijk aan bij mijn gasthuis. Maar mijn gasthuis is gesloten tussen 13.00 en 16.00. Na deze flink tegenslag besloot ik maar met al mijn baggage op ontdekkingsreis te gaan in Nikko. Ik had namelijk geen idee waar alles is. Om mij zelf even bij elkaar te rapen besloot ik ff wat te eten. Gegrilde paling met wat rijst en een soort licht vissoepje. Heel smakelijk!

Vlak naast het restaurant stond 1 van de trekpleisters van Nikko. De Shinkyo Bridge. Vroeger werd deze brug gebruikt als toegangspunt voor alle tempels en shrines in Nikko. Maar tegenwoordig vanwege het toerisme, kan je helaas alleen via 1 kant de brug op. De andere kan is afgesloten. Desondanks is het een vrij mooi punt om een paar foto’s te maken.

Alle tempels en shrines liggen vlak naast elkaar in Nikko en hierdoor kan je gemakkelijk van de ene tempel naar de andere lopen. De Toshugo Shrine is met afstand de mooiste van allemaal. Alles is mooi versierd met bladgoud en van houten gemaakte beelden. Van elk gebouw kan je gemakkelijk even de tijd vergeten om alle details op je in te laten werken. 

Na een paar uur te hebben rondgelopen, besloot ik mijzelf even te verwennen met een kleine lekkernij. Hierna ging ik weer de berg op mijn spullen te droppen bij het gasthuis. Het gasthuis ligt midden in een bos waardoor het enorm stil is. Ik denk dat ik vannacht hier goed kan slapen en dat heb ik zeker nodig. Ken en zijn moeder Michiko zijn enorm gastvrij en je kan goed met ze lachen. Ik kwam er namelijk achter dat ik per ongeluk mijn stekker was vergeten in Kamakura en Ken bood aan om mij even op en neer te rijden richting de supermarkt. Daar kon ik een nieuwe stekker kopen en zo alles weer opladen.