42/43. Een dag met ups en downs

3 mei 2019 - Adachi, Japan

De dag begon erg goed. Ik heb met Chris afgesproken om elkaar weer te zien in Akihabara en daar keek ik erg naar uit. We kunnen het goed vinden met elkaar en ook hij was erg benieuwd naar wat Akihabara allemaal te bieden heeft. 

Akahibara

Voordat we de hele middag gingen rondlopen, hebben we besloten om ergens iets snel te eten. We kwamen een Carls Junior tegen en dat is een bekende fastfood keten in de Verenigde Staten. Omdat we allebei wel zin hadden in een burger gingen we naar binnen om er eentje te bestellen. Alle burgers worden op bestelling vers gemaakt, dus het is geen McDonalds onzin. De hamburger smaakte goed en je proefde dat het vers was.

Carls Junior

Nu onze honger gestild is, zijn we klaar om de rest van de dag rond te lopen in Akihabara. We hebben zo’n beetje elke shop verkent en we gingen natuurlijk ook naar de winkels waar ze oude games verkopen. Ik heb uiteindelijk nog een oude gameboy gekocht voor de nostalgie. Nu kan ik alle spelletjes die ik er vroeger opspeelde weer spelen. Chris heeft ook nog een paar dingetjes gespot, maar aangezien hij nog een maand in Tokyo gaat doorbrengen heeft hij besloten om nu nog niks te kopen. 

Akahibara 2

Akahibara

Rond 17.00 gingen we terug naar mijn hostel en omdat Chris benieuwd was hoe mijn hostel eruit ziet ging hij met mee. We hebben even gechilld in de lounge area en hij was erg verrast hoe leuk het hier was. Je maakt enorm snel contact en vrienden met de mensen hiero en hij overweegt om ook te boeken hiero. Na een paar uurtjes te hebben gechilld, rammelde onze magen weer en waren we van plan om een restaurantje op te zoeken in Shibuya. Mike ging nog mee met ons, omdat nog niet in Shibuya geweest is. Hij wilde graag de beroemde Shibuya Crossing zien.

Eenmaal in Shibuya werden we geholpen door een local om een goed restaurant te vinden. Hij beloofde ons all you can eat/drink voor 3.000 yen wat een goede deal zou zijn. Ik vond het al vreemd omdat hij voor ons bestelde, maar ik dacht dat hij gewoon erg behulpzaam was. Maar later bleek dat we opgelicht waren. De all you can drink duurde maar 90 minuten en het eten was bij lange na niet all you can eat. Later in de avond kwamen we dezelfde vent tegen en besloten we hem maar even ons verhaal te vertellen. Tip: Laat je niet helpen in Shibuya. Zoek zelf een restaurant, want anders wordt je mogelijk opgelicht.

Om de teleurstelling weg te werken, gingen we naar een bar in Ueno die werd aangeraden door een maat van Mike. Daar kregen we vele gratis drankjes van de barman en het werd nog een lange avond met veel alcohol.

Ueno bar

De avond werd eigenlijk iets te leuk voor mij, want toen ik eenmaal terug was in het hostel ging het wat minder goed met mij. Ik kan niet zo heel goed tegen sterke dranken en dat is juist wat ik heb gedronken die avond. De volgende ochtend had ik een flinke kater waardoor ik de rest van de dag in bed heb gelegen. Daarom heb ik dit verhaal maar 42/43 genoemd, omdat ik op 43 niks heb uitgevoerd. Gelukkig was nog een kamergenoot van mij nog aardig genoeg om wat eten voor mij te fixen. Morgen heb ik weer met Chris afgesproken om nog een paar laatste dingetjes te kopen in Asakusa en daarna nog te terug te gaan naar Akihabara. Dit wordt mijn laatste volle dag in Japan, dus het wordt een speciale dag!