1. De reis naar het Emblem Hostel in Nishiarai, Tokyo

Zoals jullie allemaal al weten, zit ik op dit moment in Japan. De reis hiernaar toe ging eigenlijk tot aan Tokyo best soepeltjes. De vlucht naar Hong Kong was lang en saai, maar de stoelen waren erg comfortabel en het vliegtuigpersoneel was erg vriendelijk. Ik heb alleen geen slaap kunnen pakken omdat ik simpelweg nog niet moe was. Het werd rond 15.00 Nederlandse tijd donker in het vliegtuig en werd er omgeroepen om zo stil mogelijk te zijn. Het was de bedoeling dat iedereen ging slapen, maar dit lukte niet voor mij. Naast mij in het vliegtuig zat een vrouw uit Taiwan en ik heb gedurende vlucht met haar een beetje gebroken Engels gesproken. 

Eenmaal aangekomen in Hong Kong kwam ik vrij simpel door de security heen en kon ik mijn weg vervolgen naar mijn gate. De layover was ongeveer twee uur, maar door vertragingen moest ik maar een uurtje wachten.

De reis van Hong Kong naar Tokyo duurde ongeveer vier uur. Aan het begin van de vlucht begon het vliegtuigpersoneel met het uitdelen van enkele papiertjes. Hier moest je aangeven wie je was, wat je in Japan gaat doen en hoe lang je van plan was om in Japan te bijven. Deze moest je serieus en nauwkeurig invullen, maar inmiddels begon ik erg moe te worden en mijn handschrift werd daar niet beter op.

Toen ik was aangekomen in Tokyo begon het allemaal door te dringen. Ik was eindelijk in Japan en ik moest alleen maar even door de security heengaan dacht ik. Maar door mijn onduidelijke handschrift werd ik naar de zijkant gehaald en moest ik mijn tas uitpakken. Ze vonden het raar dat ik maar met 1 grote rugtas kwam en ze konnen ook niet veel opmaken uit mijn verhaal. Na ongeveer een uurtje mocht ik verder en moest ik naar mijn hostel zien te komen. Dit bleek nog een hele uitdaging te zijn, aangezien het treinverkeer best verwarrend kan zijn. Mijn maat Hidde had nog een soort OV-kaart aan mij gegeven, maar deze was ik helaas vergeten mee te nemen (Sumimasen Hidde). Dus ik moest een nieuwe regelen. Ik had inmiddels al aardig wat geld omgeruild naar Japanse Yen en even voor de duidelijkheid 100 Yen is ongeveer €0,80. Ik weet niet wat ik gedaan had, maar ik had een trajectkaart gekocht voor ongeveer 33.000 Yen oftewel €250. Gelukkig werd ik enorm goed geholpen door het personeel op het vliegveld en kreeg ik al mijn geld terug. 

Nu ik een juiste kaart had, kon ik mijn reis vervolgen naar het hostel en dit verliep vrij voorspoedig. De treinen sloten perfect op elkaar aan en rijden enorm punctueel. Rond 18.00 Japanse tijd kwam ik aan bij het hostel en het tijdverschil met Japan is ongeveer acht uur. Dus als het in Nederland 10.00 is, is het in Japan 18.00. Ik wou eigenlijk meteen mijn bed instappen, maar ik kwam al snel andere reizigers tegen. Maxime, mijn kamergenoot uit Canada, vroeg of ik mee wou gaan om ergens te eten en ik dacht waarom niet! Hij besloot mij mee te nemen naar de lokale sushibar en hij bleek hier een vaste klant te zijn. Maxime is al voor ongeveer zeven maanden in Japan en weet intussen wel de weg in Tokyo. We besloten voor een omakase menu te gaan. Het komt er eigenlijk op neer dat je vertrouwen hebt in de chef en hem laat kiezen wat jij gaat eten. 

En zoals ik al verwacht had, was dit enorm lekker. De vis was erg mals en de rijst smaakt een beetje naar azijn. De wasabi proefde je ook enorm goed en we kregen er een glaasje sake bij van het huis. De uni (zee-egel) en de zalmeitjes waren nieuw voor mij. De uni was erg roomachtig en smaakte naar de oceaan. Het zelfde geldt voor de zalmeitjes, deze exploderen als je er op bijt maar het smaakte allemaal erg goed. 

Voor de rest van de dag heb ik nog een beetje rondgehangen in de loungeroom van het hostel. Hier heb ik nog meer mensen ontmoet en moest ik dertig keer uitleggen hoe je mijn naam uitspreekt. Na een tijdje zei ik maar dat ze mij ook gewoon Swini kunnen noemen, omdat dit veel simpeler is voor de meeste mensen die hier zijn.

Het is nu 23 maart rond 10 uur in de ochtend en ik heb nog geen idee wat ik vandaag ga doen. Ik moet nog een beetje bijkomen van de reis en ik heb daarnaast ook last van jetlag. Maar de reis hiernaar toe is afgelopen, nu tijd om te kijken wat ik komende dagen ga doen in Tokyo. Ik gok zo maar dat jullie nog veel meer sushi en andere dingen te zien krijgen.